“ถ้าไม่ลองทำจะรู้ได้อย่างไร”
หลายครั้งที่เราลองผิดลองถูกอยู่บ่อยๆ เพราะคิดว่าสิ่งที่เรากำลังลองทำอยู่นั้นเป็นการมาถูกทางแล้ว แต่พอทำไปสักพักก็ชักไม่แน่ใจ แล้วเกิดความลังเลใจ แล้วก็บอกกับตัวเองว่าหากขืนเดินต่อไปจะพบความผิดหวังแน่นอนจึงตัดสินใจไม่เดินต่อไป ตอนนี้เองที่ความไม่มั่นใจจะเกิดขึ้น และก็ทำให้เกิดอาการขยาดกลัวไม่กล้าลองทำอีกครั้ง ใครก็ตามถ้าชีวิตมาถึงจุดนี้อย่าเพิ่งตัดสินใจ ต้องทำใจให้หนักแน่นไว้อย่าให้มีความคิดใดๆ ที่จะทำให้เกิดการบั่นทอนความตั้งใจของเรา ให้กำลังใจตัวเองแม้จะเป็นการเข้าข้างตัวเองก็จำเป็นต้องทำ อย่าให้ความคิดใดๆ เข้ามาครอบงำเราได้ ให้ถือเสียว่าการหยุดเดินหน้าของเรามันเป็นแค่การปรับตัว เพื่อการเดินหน้าต่อไปสู่ความสำเร็จ ก็จะต้องลองอีกครั้งหรือหลายๆ ครั้ง ก็ต้องพร้อมที่จะลอง เพราะโอกาสยังมีสำหรับคนที่ต้องการจะลองอยู่เสมอ ถ้าหากโอกาสจะปิดก็คงเป็นตัวเราเองนั่นแหละที่จะปิดได้ การลองทำอีกครั้งไม่ได้เสียหายอะไร เพราะถ้าเราไม่ลองทำแล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าประตูแห่งความสำเร็จสำหรับเราได้ถูกปิดไปเรียบร้อยแล้ว อย่าผลีผลามรีบร้อนใดๆ ใช้ความนิ่งแล้วใคร่ครวญถึงสาเหตุที่ทำให้เราต้องหยุดในครั้งที่ผ่านมา พิจารณาใคร่ครวญถึงสาเหตุต่างๆ ที่พลาดพลั้งมานั้นเพื่อประเมินผลและปรับปรุงเพื่อการเริ่มต้นอีกครั้ง…