“เมื่อได้เห็นการเปิดเผยแล้ว เขาจะได้รับและรักษาความจริงไว้ ไม่ใช่ด้วยการสร้างศาลหรือคูหาศักดิ์สิทธิ์บนภูเขา แต่ด้วยการติดตามพระผู้ช่วยให้รอดผ่านหุบเขาไปจนถึงไม้กางเขน และโดยการทดสอบความยืดหยุ่นของความเชื่อผ่านการทรยศ ความเจ็บปวด และการสูญเสีย
“ข้าแต่พระเจ้า โปรดเปลี่ยนแปลงการรับรู้ของเราด้วยแสงสว่างอันบริสุทธิ์ที่สุดที่ส่องมา และขอทรงเปลี่ยนเจตนาในชีวิตของเราให้เป็นไปตามแผนการของพระองค์ จนกว่าเราจะไม่แสวงหาสง่าราศีอื่นใดนอกเหนือจากสิ่งที่อยู่บนเนินเขาแห่งกางเขน และชีวิตของเรา ความตายของเรา และการเป็นขึ้นมาของเราตามพระประสงค์ของพระองค์”
เราอาจชอบประสบการณ์ที่มีเกียรติสักเล็กน้อย แม้เราลังเลที่จะยอมรับก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นเกียรติอะไรก็คือบางอย่างที่นักกีฬาและผู้ให้ความบันเทิงต่างมี และเราก็อยากลองลิ้มรสบ้าง ถึงแม้ว่าเราไม่อยากทำงานที่นำไปสู่ความมีเกียรตินั้น ผู้คนต้องการให้ความเชื่อของเขาเป็นเกียรติทางโลกด้วยเช่นกัน เขาแสวงหาคริสตจักรและอาจารย์ที่ให้สัญญาเรื่องสุขภาพ ความมั่งมี และความสำเร็จ โดยไม่มีปัญหา ไม่ต้องดิ้นรนต่อสู้ มีแต่ความมั่งคั่ง แต่นั้นไม่ใช่สง่าราศีที่พระเยซูทรงให้สัญญา
เปโตร ยากอบ และยอห์นได้เห็นแวบหนึ่งของสง่าราศีและความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าในพระเยซูเมื่อพระองค์ทรงจำแลงพระกายต่อหน้าเขา เสื้อผ้าของพระองค์กลายเป็นขาวผุดผ่องเหมือนแสงสว่างและพระพักตร์ของพระองค์ส่องสว่างเหมือนดวงอาทิตย์ ผู้เผยพระวจนะโมเสสและเอลียาห์กำลังสนทนากับพระองค์ เปโตรท่วมท้นด้วยสิ่งที่เห็นและต้องการอยู่บนภูเขานั้น แต่เมื่อพระบิดาตรัสจากฟ้าสวรรค์ สาวกทั้งสามซบหน้ากราบลงด้วยความกลัว หลังจากที่พระสิริจางลง เขาก็ลุกขึ้นแล้วจึงเห็น “แต่พระเยซูเพียงผู้เดียว” (มัทธิว 17:8ข) ไม่นานเขาจึงเรียนรู้ว่า สง่าราศีนิรันดร์พบได้ “โดยการติดตามพระผู้ช่วยให้รอดผ่านหุบเขาไปจนถึงไม้กางเขน” เท่านั้น ระหว่างเทศกาลมหาพรตเราจะติดตามพระผู้ช่วยให้รอดขณะที่พระองค์ทรงย่างก้าวสุดท้ายสู่กางเขน ที่ซึ่งพระองค์สิ้นพระชนม์เพื่อบาปของเราและบาปของโลก เราดูด้วยสายตาแห่งความเชื่อเมื่อพระโลหิตของพระองค์หลั่งจากกางเขนและอุโมงค์ฝังพระศพที่ปิดผนึกสนิท แล้วเราก็เห็นส่วนหนึ่งของพระสง่าราศีสามวันต่อมาในเป็นเช้าของวันอีสเตอร์แรก
สัปดาห์ก่อนการจำแลงพระกาย พระเยซูทรงบอกกับสาวกของพระองค์เกี่ยวกับการถูกจับ ความตายและการเป็นขึ้นมาของพระองค์ สาวกยังไม่ทันเข้าใจความหมายของการคืนพระชนม์ แต่เขาเข้าใจการถูกจับและความตาย เขาไม่ต้องการให้เรื่องนั้นเกิดขึ้นกับองค์พระผู้เป็นเจ้าของเขา แต่พระเยซูตรัสว่าผู้ที่ติดตามพระองค์ต้องเดินบนเส้นทางที่ยากลำบากเดียวกัน “ถ้าผู้ใดใคร่ตามเรามาให้ผู้นั้นเอาชนะตัวเอง และรับกางเขนของตนแบกและตามเรามา” (มัทธิว 16:24ข) เราอธิษฐานด้วยถ้อยคำจากบทเพลงของเราในการติดตามพระเยซูว่า “ขอทรงเปลี่ยนเจตนาในชีวิตของเราให้เป็นไปตามแผนการของพระองค์” พระองค์ทรงออกแบบชีวิตของเราในรูปร่างของกางเขน ดังนั้น เมื่อเราประสบกับการข่มเหง เจ็บปวด หรือเศร้าโศก “เราไม่แสวงหาสง่าราศีอื่นใด” มากไปกว่าการติดตามพระเยซู
เราอธิษฐาน: ขอพระเยซูทรงช่วยข้าพระองค์ติดตามย่างก้าวของพระองค์ไปอย่างใกล้ชิด และปรับชีวิตของข้าพระองค์ให้สอดคล้องกับชีวิตของพระองค์ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- ขอให้ยกตัวอย่างบางคนที่ได้รับ “เกียรติ” ในชีวิตนี้
- การติดตามพระเยซูอย่างใกล้ชิดในชีวิตของเราทำให้พระองค์ได้รับการยกย่องอย่างไร
- การได้รับความสนใจหรือ “สง่าราศี” จากโลกอาจดึงดูดใจได้ อะไรคือวิธีที่ดีที่สุดในการคงความเป็นคนเดิมในขณะที่เรามีความยิ่งใหญ่
© : Lutheran Hour Ministries
