เฉลยธรรมบัญญัติ 26:1-3, 5-7ก, 8ก, 9-11 – [โมเสสกล่าว] “เมื่อท่านทั้งหลายเข้าไปในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านเป็นมรดก และท่านเข้ายึดเป็นกรรมสิทธิ์ และอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้นแล้ว ท่านจงเอาผลแรกทั้งหมดซึ่งท่านเกี่ยวเก็บ… จงนำผลนั้นใส่กระจาด… ท่านจงไปหาปุโรหิตผู้ประจำเวรอยู่ในเวลานั้น และกล่าวแก่เขาว่า ‘ข้าพเจ้ายอมรับในวันนี้แด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านว่า ข้าพเจ้าได้เข้ามาในแผ่นดินซึ่งพระเจ้าทรงปฏิญาณแก่บรรพบุรุษว่าจะประทานแก่เราทั้งหลาย’… และท่านจงตอบสนองต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านว่า ‘บิดาของข้าพระองค์เป็นชาวอารัมผู้หลงทางท่องเที่ยวไป ท่านลงไปในอียิปต์และอาศัยอยู่ที่นั่นมีแต่จำนวนน้อย ที่นั่นท่านก็กลายเป็นประชาชาติหนึ่งใหญ่โตแข็งแรง และมีพลเมืองมาก และชาวอียิปต์ทำแก่เราอย่างเลวทราม และข่มใจเรา และทำทารุณแก่เรา แล้วเราก็ร้องทูลต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเรา และพระเยโฮวาห์ทรงสดับเสียงของเรา… และพระเจ้าทรงนำเราทั้งหลายออกจากอียิปต์ด้วยพระหัตถ์ … พระองค์ทรงนำเรามาที่นี่และประทานแผ่นดินนี้แก่เรา เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ ข้าแต่พระเจ้าเจ้าข้า บัดนี้ข้าพระองค์นำผลรุ่นแรกมาจากแผ่นดินนั้น ซึ่งพระองค์ประทานแก่ข้าพระองค์’ และท่านจงวางสิ่งของนั้นถวายแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และกราบนมัสการพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ท่านจงปีติร่าเริงด้วยของดีทุกสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน แก่ครอบครัวของท่าน แก่ตัวท่านเอง และคนเลวี และคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในหมู่พวกท่าน”
ข้าพเจ้าสงสัยว่าชาวอิสราเอลทำตามคำสั่งเหล่านี้ทันทีที่เขามาถึงดินแดนแห่งพันธสัญญาหรือไม่ ข้าพเจ้าคิดว่าคงเป็นอย่างนั้น เพราะนี่เป็นวิธีการที่ยอดเยี่ยมในการขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับความสำเร็จของพระองค์ที่ทรงทำให้คนอิสราเอลเป็นประชากรของพระองค์ และทรงนำเขาเข้าเข้าสู่ดินแดนแห่งพันธสัญญา ดังนั้น ทุกคนที่ขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับพระราชกิจของพระองค์จึงนำของมาถวาย นมัสการและเลี้ยงฉลองกัน
เพราะนั่นคือส่วนสุดท้ายที่เกี่ยวข้องในพิธี “ท่านจงปีติร่าเริงด้วยของดีทุกสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน” เขาควรฉลอง และเชิญคนเลวีซึ่งไม่มีมรดกที่ดินมาร่วมฉลองกับเขาด้วย รวมถึงคนต่างชาติที่อาจอาศัยอยู่ท่ามกลางเขา เพราะเป็นเวลาที่ทุกคนมีความสุขและฉลองสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำ เสร็จสมบูรณ์แล้ว
เราด้วยเช่นกันที่วันหนึ่งจะเข้าสู่ “ดินแดนแห่งพันธสัญญา” ของเราเอง นั่นคือแผ่นดินของพระเจ้าซึ่งเป็นสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ ที่ซึ่งมารร้ายและความตายจะไม่สามารถเข้ามาได้ และเราจะมีชีวิตอยู่กับองค์พระผู้เป็นเจ้าที่เรารักตลอดกาล และการทำพิธีที่เกิดขึ้นที่นั่นก็เป็นเครื่องแสดงถึงการกลับสู่บ้านที่ยิ่งใหญ่
ข้าพเจ้าคิดว่าพิธีซึ่งวิวรณ์เรียกว่า “การมงคลสมรสของพระเมษโปดก” (ดู วิวรณ์ 19:6-9) ซึ่งเป็นเวลาที่พระเยซูทรงบรรยายถึงเวลา “คนเป็นอันมากจะมาจากทิศตะวันออกและทิศตะวันตก จะมาร่วมสำรับกับอับราฮัม และอิสอัค และยาโคบในแผ่นดินสวรรค์” (มัทธิว 8:11ข) งานฉลองนั้นเปิดให้ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคนต่างชาติ คนยิว คนที่ไม่ใช่ยิว คนทุกประเภท คือทุกคนที่วางใจในพระเยซูพระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงเจ็บปวดและสิ้นพระชนม์ แล้วทรงคืนพระชนม์อีกครั้งเพื่อทำให้เราเป็นที่ต้อนรับ ณ โต๊ะเสวยของพระองค์ เพราะว่าพระเยซู พระผู้ช่วยให้รอดของเราทรงสมบูรณ์แบบ และเราจะชื่นชมยินดีตลอดไป
เราอธิษฐาน: ขอบพระคุณพระเจ้าที่รักสำหรับการนำข้าพระองค์เข้าสู่แผ่นดินของพระองค์ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
- คุณมีสิทธิใดหรือไม่ที่คาดว่าจะได้ร่วมโต๊ะเสวยกับพระเยซู
- เพราะเหตุใด
- ทำไมคุณจึงมีความมั่นใจว่าจะได้อยู่ที่นั่น และมีความสุข
© : Lutheran Hour Ministries
