ยอห์น 18:3-5ก, 6ข-8 – ยูดาสก็พาพวกทหารกับเจ้าหน้าที่มาจากพวกปุโรหิตและพวกฟาริสี ถือโคมถือไต้และเครื่องอาวุธไปที่นั่นด้วย พระเยซูทรงทราบทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพระองค์ พระองค์จึงเสด็จออกไปถามเขาว่า “ท่านทั้งหลายมาหาใคร” เขาทูลตอบพระองค์ว่า “มาหาเยซูชาวนาซาเร็ธ” พระเยซูตรัสกับเขาว่า “เราคือผู้นั้นแหละ” …เขาทั้งหลายได้ถอยหลังและล้มลงที่ดิน พระองค์ตรัสถามเขาอีกว่า “ท่านมาหาใคร” เขาทูลตอบว่า “มาหาเยซู ชาวนาซาเร็ธ” พระเยซูตรัสตอบว่า “เราบอกท่านแล้วว่า เราคือผู้นั้น ถ้าท่านแสวงหาเรา ก็จงปล่อยคนเหล่านี้ไปเถิด”
ส่วนหนึ่งของเรื่องในสวนเกทเสมนีที่ทำให้ข้าพเจ้าสยอง คือตอนที่พระเยซูทรงตรัสว่า “เราคือผู้นั้นแหละ” แล้วพวกทหารที่พยายามมาจับพระองค์ก็ถอยหลังและล้มลงที่ดิน เพราะอะไร เพราะพระเยซูทรงใช้พระนามของพระเจ้าที่ว่า “เราเป็น” และพระองค์ทรงตรัสเกี่ยวกับพระองค์เอง ฤทธิ์อำนาจพื้นๆ ที่อยู่ในพระนามนั้นก็พัดเขาจนหงายหลัง
ข้าพเจ้าสงสัยว่าเขารู้สึกอย่างไรกับการพยายามจับพระองค์หลังจากนั้น ข้าพเจ้าคงกลัวจนปากคอแห้ง การจับตัวผู้ที่มีฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า จับตัวพระเจ้าเองหรือ แต่เขาก็จัดการได้ หลังจากที่พระเยซูทรงสั่งให้เขาปล่อยสาวกไป
ถ้ามีอะไรในเรื่องนี้ทั้งหมดที่ควรบอกเราว่าพระเยซูคือใคร ก็คือตรงนี้แหละ พระองค์เองทรงเป็นพระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่ทรงเสด็จเข้ามาในโลกนี้เพื่อช่วยเราให้รอด ทรงปลดปล่อยเราด้วยการแลกกับชีวิตของพระองค์เอง และทรงคืนพระชนม์อีกครั้งในวันที่สาม
เราอธิษฐาน: องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์รู้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า ขอบพระคุณที่ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของข้าพระองค์ อาเมน
คำถามเพื่อการใคร่ครวญ:
• คุณคิดว่ามีทหารที่ฝันร้ายหลังจากนั้นหรือไม่
• คุณคิดว่าเขารายงานต่อหัวหน้าที่เป็นมหาปุโรหิตหรือไม่
• คุณคิดว่าเพราะเหตุใดพระเยซูจึงทรงบอกให้เขารู้ว่าเขากำลังจัดการกับผู้ใด
© : Lutheran Hour Ministries
